Misschien heb je het al gezien op 15-11-2018 begon er een nieuw programma op NPO3, Genaaid. Ik was er via Facebook achter gekomen en las dat het ging over jongeren die een duurzame collectie moeten gaan maken. Oké NPO3 niks over wegstemmen eens wat anders vast met diepgang, dacht ik.
Diepgang dat heeft het zeker Want ze gaan naar Bangladesch om zelf te ervaren hoe het is om in de mode-industrie te werken van katoen plukken tot het naaien. Ze gaan leven zoals de mensen daar leven. Nu vond ik persoonlijk de omstandigheden wel meevallen, natuurlijk is het anders. Maar er zaten vooral ook veel cultuurverschillen in die wij zien als armoedig. Wat mij wel opviel is het gemopper over insecten tijdens het katoen plukken, goed teken want dat zijn er weinig tot geen pesticide gebruikt door deze boer. Maar het geeft vooral bewustwording. Kijk zelf en oordeel zelf.
Genaaid elke woensdag om 20:25 NPO3
Na genaaid kwam “Het leven is een Jurk”. Modeontwerper en recycle koning Bas Kosters ging een outfit maken voor Annechien Steenhuizen. Mooi aansluit na genaaid, je krijgt echt een kijkje in een Nederlands atelier. Eigenwijs net als Bas was het resultaat geen jurk.
Het leven is een jurk elke woensdag om 21:20 NPO3
De avond sloot af met de documentaire: Stacey Dooley Investigates: Fashion Dirty Secrets
Ik heb zelf 8 jaar gestudeerd en gewerkt als fotodocumentaire maker en bij mij moet je echt je best doen om indruk op me te make de enige serie die het tot nu toe was gelukt is de expositie van de foto serie Oil van Edward Burtynsky. Dat de olie/plastic industrie vervuiler nummer 1 is dat weten we allemaal wel maar dat de textiel op nummer 2 komt verbaasde mij ook lichtelijk. Ja, ik hoor ook wel vaak dingen uit het nieuws over Primark, H&M, naai-ateliers die instorten, slechte werkomstandigheden en kinderarbeid. Die beelden kennen we wel. In deze documentaire lieten ze juist ook een andere kant zien de impact op het milieu. De vele liters water die er gebruikt worden hebben een meer ter grote van Ierland drooggelegd en ook het ecosysteem veranderd van die regio. Tevens laten ze een rivier zien in ene ander land waar fabriek na fabriek de verf afvalstoffen lozen in de revier, paars water is daar bijna normaal. De rivier waar mensen van leven is onbruikbaar geworden maar de mensen hebben geen keus. Daar staan ook de fabrieken waar een journalist niet in komt.
In de drie programma’s hebben ze het vooral over het fenomeen fastfashion. Als we het over fastfashion hebben dan praten we over budget merken als H&M, Primark en Zara met daarbij dus het leed wat mode industrie heet. Maar hoe zit het met de zelfmaakmode? Hoe zit het met het stofje wat ik in de stoffenwinkel koop of die bol wol.
Oeko-Tex
Staat het Oeko-Tex logo er op dan zitten er geen schadelijke stoffen in. Maar het kan ook aangeven hoe duurzaam het is. Op Duitse producten zie je het label al erg veel maar in Nederland begint het langzaam in opmars te komen.
Oeko-Tex (Ökotex) standard 100
“Is een keurmerk, dat jou garanties geeft ten aanzien van gezondheid. Oeko-tex test de kleding op schadelijke stoffen. Als een kledingstuk het Oeko-tex keurmerk krijgt zijn, dan bevat het kledingstuk geen schadelijke stoffen.” Bron https://ecomama.nl
Dit zegt dus nog niets over de duurzaamheid hoe het geproduceerd is. Maar omdat het veilig is te gebruiken als product kan je er vanuit gaan dat het maak proces beter is.
Oeko-tex 1000
“Als het label er iets anders uitziet en de tekst ‘100 plus’ bevat, dan voldoet de kleding aan de eisen van Oeko-tex 1000. Dat label betekent dat het product milieuvriendelijk en mensvriendelijk geproduceerd is. De mensen die het product hebben gemaakt worden dan dus ook niet blootgesteld aan schadelijke stoffen en onder goede arbeidsomstandigheden werken.” ” Bron https://ecomama.nl
Terug naar de stoffen of wolwinkel.
De stoffen industrie is wat terughoudend in Nederland en niet elk merk wil zich in deze discussie mengen. Hier heb ik alle respect voor. Wel kan ik zeggen dat je veel stoffen met een gerust hard kan kopen vooral de merken die gekoppeld zijn aan tijdschriften. Helaas staat het Oeko-Tex nog niet op de rollen stof zodat je als consument het snel kan zien. Wat kan je dan wel doen? Vragen, vraag in de stoffenwinkel of ze er iets over kunnen vertellen.
Haak- breigarens
Bij haak- en breigarens in de volksmond wol, zie je al meer de herkomst terug komen op de labels. Bij sommige is het zoeken en op heel veel labels staat nog niks. Lopi laat duidelijk weten dat ze trots zijn dat ze uit IJsland komen en dat het daar geproduceerd wordt, dit zie je ook weer terug bij Adriafil uit Italië. Andere merken kan ik niet over oordelen omdat ik hier geen contact over heb gehad maar met één merk heb ik nog wel contact gehad.
Scheepjes
Scheepjes is een van de merken waar je in Nederland niet om heen kan. Zoals jullie weten werk ik zelf bijna altijd met Scheepjes. Het is een merk waar ik mij persoonlijk prettig bij voel en de afgelopen 3 jaar een kleine liefde voor heb gekregen. Maar ook ik sta niet stil bij elke bol die ik in mijn hand heb, ja ooit wat kort over gehad in een gesprek bij ze maar ook dit is een flinke tijd geleden. Op een aantal bollen waaronder de Namaste en Twinkle staat (Made in) PRC. PRC staat voor People’s Republic of China. Dit betekend dat het in China geproduceerd dit betekend niet gelijk dat het goedkoop geproduceerd wordt. Ik heb Scheepjes een mail gestuurd met de vragen hoe hun staan in het maatschappelijk verantwoord produceren.
Reactie van Scheepjes:
“Wij als Scheepjes zijn maatschappelijk verantwoord bezig. We hebben zonne-energie, het dak ligt vol. We rijden elektrisch en onze vervoerders proberen we daar ook te selecteren.
Oeko-Tex label hebben we wel aan onze garens hangen. We hebben dit nog niet naar buiten gebracht, nog niet wetende hoe we dat gaan doen. Onze katoen leverancier is ook een die hier zeer goed mee bezig is.( maatschappelijk verantwoord) Onze katoen heeft ook nog EN 71 deel 3* erbij. Veilig voor kinderen, baby’s. Onze garens komen over heel de wereld weg. Sommige garens komen al jaren en jaren bij dezelfde fabrikant weg. We hebben een zeer fijne samenwerking met onze fabrikanten. “
Zoals je leest zijn ze heel goed bezig. Natuurlijk hoop ik dat ze ooit met een eco serie komen. Maar eert tijd dat ze naar buiten brengen dat ze het Oeko-Tex label hebben. Hoewel nu staat het al op het internet. Om eerlijk te zijn had ik ook nog nooit gehoord van EN 71 deel 3 maar nu weet je wel dat je gerust leuke items voor je kind kan maken.
Het wordt dus tijd dat we met zijn alle weer zelf onze kleding en sjaals gaan maken. Nee materialen zijn niet goedkoop maar zoals je leest ligt de zelfmaakmode voor op de kleding industrie. Kinderarbeid kan echt niet net als het loze van giftige stoffen. Cultuur is vaak ook anders net als de prijzen van producten binnen een land. Lonen kan je niet vergelijken en in een serie als genaaid zie je echt niet het ergste. De oneerlijke wereld begeeft zich achter gesloten deuren wat wij nooit te zien krijgen. Als ik ooit de kans krijg ga ik graag mee op reis om te zien hoe de wol gemaakt wordt. Maar voor nu weet ik dat ik gerust door kan haken.
Handwerkse
Handwerk mama
Uitzending gemist kijk dan hier Genaaid terug: https://www.uitzendinggemist.net/programmas/45072-Genaaid.html
*EN 71 deel 3, is een veiligheid eis wat aangeeft dat het product geschikt is voor kinder- en baby-speelgoed en knuffels. Volgens de Europese wet.
Derde zwangerschap besloot ik al dit ga ik niet nog eens doen als die stres op het laatste moment, ja want bij mij gaat altijd alles last minute. Ik ben uiltjes gaan haken lekker simpel snel. Voor de oudere kindjes sleutelhangers en voor de kleinste met een rammelschijf er in. Voor de leidsters een op een pot met snoepjes. Kon mijn zoon trots uitdelen dat hij een broertje had gekregen.
Als ze naar de basisschool gaan wil ik nog een keer 16 sleutelhanger haken. Als ze naar de middelbare gaan dan gaan ze het zelf maar maken of delen ze maar haaknaalden en wol uit, oké dan wil ik best een patroontje schrijven. Voor de rest hou ik het bij dingen als bekertjes vullen met popcorn en mandarijn visjes.
